FabLab de Populier

Ik was al een tijdje van plan om te gaan kijken bij het fablab van de Populier in Den Haag.  Afgelopen vrijdag werden de docenten die daar les geven (Arjan en Per-Ivar)  geïnterviewd door Carla Desain voor mijn nieuwe boek CodeKlas. Ik kon het zo dus mooi combineren. Op naar Den Haag. Een prachtige oude school en na een lange wandeling door de catacomben kwam ik aan op de zolder waar een stuk of drie open lokalen waren. Met in het midden een ruimte voor de docenten vol met spullen en materialen. 

Er liepen al heel wat pubers rond en ik zag een stapel eten staan. Broodjes, worstjes, pizza’s, m&m’s en nog veel meer lekkers. Het lekkers wat ik had meegenomen viel in het niet bij deze grote hoeveelheid eten. Maar wel slim want rond etenstijd zorgen dat pubers happy blijven, is eten een absolute must.

Per-Ivar begon de bijeenkomst met een rondje hoe iedereen zich voelde en welk project ze die avond gingen doen.  Iedereen had al plannen gemaakt, maar ik zag al snel (toen ze eenmaal bezig waren) dat er kleine groepjes ontstonden die elkaar aan het helpen waren en zo nu en dan liepen ze langs de tafel met eten om wat in hun monden te stoppen.

Ik deed zelf ook een rondje en ik zag een houten hand met scharnieren waar iemand mee bezig was om hem aan te sturen via een computer. Twee meiden waren bezig om een bank te maken voor hun kat, waar ze zich ook in kon verstoppen. Ik zag ook een schaakbord en iemand was bezig om met sateprikkers en lange brug te maken en er werden tekeningen geprint met de water color printer.  Per-Ivar en Arjan liepen zelf ook rond (met nog twee collega's) en hielpen hier en daar, Maar ze waren zelf ook bezig met dingen uitproberen. 

Mijn vingers jeukten en toen ik de laser cutter zag, dat wilde ik ook uitproberen. En een half uurtje later haalde ik mijn eerste maaksel tevoorschijn. Ik was ape-trots. Toen op naar de water color printer en daar ook heb ik een mooie tekening gemaakt met heel veel kleurtjes.

Aan het eind van bijeenkomst werd er weer een rondje gedaan. Wat heb je gedaan? Het antwoord was vaak: “oo een beetje geklooid” Maar wat heb je dan geklooid en wat heb je er van geleerd? Sommige leerlingen tekenden op een deur hoever ze waren met hun project. En toen was er een grote schoonmaak. En die enorme berg met eten? Die was zo goed als op.

Eens in de maand hebben ze een plakken en knippen bijeenkomst voor docenten of andere belangstellende. Ik hoop dat ik nog eens terug mag komen. 

Mijn textiel hart gaat harder kloppen bij het zien van zoveel creativiteit. Ik voel dat alles samen komt. Het creative, het programmeren, het maken, het altijd nieuwe dingen willen uitproberen. Wat een feest. Ik zie ook hoe belangrijk het is dat leerlingen zelf leren frobelen, ontdekken, nieuwsgierig worden naar techniek die er achter zit.